راه بی زمان

 حضرت آیت الله العظمی بهجت رحمت الله علیه:

خدا می داند یک صلواتی را که انسان بفرستد و برای میتی هدیه کند،

چه معنویتی، چه صورتی، چه واقعیتی برای همین یک صلوات است!

۩ (اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُم) ۩

میگن یکی از بهترین کارها ضلوات فرستادن برای مرده های بی وارث هست.

آن چه که مسلم است انسان بعد از مرگ دست خودش از عمل کوتاه می شود و با اعمالی

که از پیش فرستاده چه نیک و چه بد مأنوس و همدم است. ولی با توجه به روایات متعدّدی

که از معصومین نقل شده است در می یابیم که اعمال نیکی که به نیّت مرده انجام می گیرد

سبب نجات و رهایی او از عذابها و فشارهای قبر است و حتی سبب رهایی او از عذاب آخرت.

و بالاتر اینکه خود مردگان از فرزندان و خویشان خود انتظار دارند که به فکر آنها بوده و برایشان

صدقات و خیراتی بدهند. چنانچه از لبّ اللباب قطب راوندی مروی است که مردگان در هر شب

جمعه می آیند و فریاد می کنند ای اهل من، ای فرزندان من، ای خویشان من، به ما مهربانی

کنید، ما را به خاطر بیاورید، ما را فراموش نکنید، بر ما و غربت ما رحم کنید، بدرستیکه ما در

زندان تنگی و اندوه و زاری و غم و سختی هستیم به ما رحم کنید و بخل نکنید به دعا و صدقه

و شاید خدا به ما رحم کند