راه بی زمان

امير المؤمنين (ع) مى‏ فرمايند: خداوند براى قبض روح ابراهيم ملك الموت را به نزد وى فرستاد. ابراهيم (ع) از او سؤال كرد كه آيا در اين مورد مخير خواهد بود تا به تواند مدت بيشترى را عبادت و به فرمانبردارى خداوند قيام نمايد و يا اينكه قهراً و بطور جزم مى‏بايست مرگ را بپذيرد. ملك الموت در پاسخ گفت: تو مجبور به پذيرش هستى. ابراهيم (ع) خطاب به ملك الموت گفت: آيا تو ديده ‏اى خليلى مرگ خليل خود را آرزومند باشد. ملك الموت نزد پروردگار آمده و از ذات بارى تعالى كسب تكليف نمود. خداوند نيز به عزرائيل خطاب فرستاد كه به بنده ما بگو آيا ديده‏ اى كه خليلى از ملاقات با خليل خود بيزارى جويد؟