راه بی زمان

مجمع البيان در تفسير آيه‏ وَ تَقْطَعُونَ السَّبِيلَ‏ مى‏ گويد: با قناعتى كه مردان به يكديگر نموده بودند خوف اين مى‏ رفت كه نسل انسانها برچيده شود. قوم لوط حتى به كسانى كه از ديار آنها عبور مى‏ نمودند نيز رحم ننموده و با پرتاب سنگ خويش آنها را مورد هدف قرار مى‏ دادند و سنگ هر كس كه به هدف اصابت مى‏ كرد صاحب آن رهگذر گرديده و با او به لواط مى‏ پرداخت آنگاه سه درهم به عنوان غرامت بدو مى‏ داد آنها براى اين عمل زشت در ميان خويش قضاتى داشتند كه در موقع ضرورت به دادرسى مى‏ پرداخت. همچنين در تفسير آيه‏ وَ تَأْتُونَ فِي نادِيكُمُ الْمُنْكَرَ گفته شده كه قوم لوط در مجالس خويش بدون هيچگونه حياء و شرمى باد معده و صدا خارج مى‏ ساختند. همچنين آنها با يكديگر در انظار عمومى به لواط مى‏ پرداختند و خداوند به همين خاطر عذاب خويش را كه بارانى از سنگ آسمانى بود بر سر آنها فرو ريخت و بعضى گويند كه آن عذاب آب سياه رنگى بود كه بر پهنه زمين جارى گشت………..