راه بی زمان

امام باقر (ع) مى‏ فرمايند: خداوند لوط را رحمت نمايد چرا كه اگر مى‏ دانست آنهايى (فرشتگانی که در قالب انسان در آمده بودند)كه‏ در منزل او هستند چه كسانى مى‏ باشند حتما بر نيروى الهى خويش آگاه مى‏ گشت‏ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلى‏ رُكْنٍ شَدِيدٍ  چرا كه ركنى پايدار و استوار مثل جبرئيل در منزل او ميهمان بود و خداوند به پيامبرش محمد (ص) فرمود: وَ ما هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ  يعنى هر ظالمى از امت تو كه به شيوه قوم لوط رفتار نمايد تحقيقا مستوجب همان عذاب خواهد گشت.  در كتاب «ثواب الاعمال» از امام صادق (ع) اين روايت وارد گشته است. رسول اكرم (ص) فرمودند: هنگاميكه قوم لوط به آن اعمال شنيع دست زدند زمين از قباحت اعمال آنها در درگاه خداوند به زارى نشست تا آنجا كه قطره‏هاى اشكش به آسمان رسيد و آسمان نيز از وقاحت كردار آن قوم آنقدر گريست كه قطره‏هاى اشكش به عرش خداوند متصل گرديد و پروردگار نيز آسمان را مامور ساخت تا به آن انسانهاى شوم سنگريزه بباراند و زمين نيز آنها را در كام خويش فرو برد

داستان پيامبران يا قصه‏ هاي قرآن از آدم تا خاتم، ص: 245