راه بی زمان

پيامبر (ص) خطاب به امير المؤمنين (ع) مى‏ فرمايند: شقى‏ ترين انسانهاى اوليه همان كسى بود كه ناقة  صالح را پى نمود و در ميان امت من پست‏ ترين مردم همان كسي است كه خون سرخ تو را بر چهره‏ ات جارى ساخت. [1] از ميان متأخرين كسانى بوده‏ اند كه سعى كردند با توجه به فرمايش پيامبر (ص) و در وجوه انطباق شهادت امير المؤمنين (ع) با ناقه صالح كتابهايى را تأليف نمايند.
چرا كه على (ع) خود از آيات الهى بود كه خداوند وجود مقدسش را به وسيله پيامبر (ص) به مردم معرفى نمود همانطور كه خود آن حضرت مى‏ فرمايند: اى آية اعظم منى كه اين آيه را برتر از وجود من خواهيد يافت ابن ابى الحديد معتزلى گويد: بعد از طوفان نوح تا به امروز در ميان اقوام عرب و عجم و ترك و روم و غيره مردان شجاع بسيارى قدم به عرصه وجود نهادند اما هيچكدام به مانند على (ع) نبودند بلكه حتى در يكى از ويژگيهاى كمال نيز نتوانسته‏ اند با او هم سنگى نمايند.
صاحب كتاب قدسيان به نقل از دانشمندان عامه مى‏گويد: جبرئيل به پيامبر (ص) فرمود: خداوند على (ع) را در باطن همراه تمام انبياء نمود ولى در مورد تو اين همراهى بروز و ظهور داشت.
و اما پيرامون وجوه مشترك على (ع) و ناقه صالح بايد گفت: همچنانكه تولد على (ع) از ميان صخره‏اى در كعبه شروع گشت همينطور ناقه صالح نيز از ميان صخره‏ها سر برون آورد، در حاليكه هيچ پيامبرى و يا جانشين آنها چنين امتيازى نداشت.
همچنين امير المؤمنين (ع) در طول زندگانيش با توجه به دانشها و حكم الهى همواره چشمه علم و معرفت را در دل مردم فروزان و جوشان نگاه مى‏ داشت به اين صورت ناقه صالح نيز هر روز مردم را از شير خود سيراب مى‏ نمود.
و اما همچنانكه عامل اصلى تحريك قتل على (ع) زنى بود بنام «قطامة»، در داستان پى كردن ناقه صالح نيز زنى ملعون بنام «زرقاء» نقش اساسى را ايفاء نمود ونيز همانطور كه بعد از شهادت على (ع) مردم بى‏وفا بر فرزند عزيز او حسين بن على (ع) هجوم آورده و او را نيز به شهادت رساندند در مورد بچه تازه از شير گرفته شده ناقه صالح نيز به همين شكل عمل كردند
______________________________
[1] قصص الانبياء ابن كثير- ص 113.

داستان پيامبران يا قصه‏ هاي قرآن از آدم تا خاتم، ص: 173